Komentarnya dong....
Keong mas
Kira-kira wis setaun desa Dhadapan ngalami mangsa ketiga
kang dawa dadine larang pangan lan akeh lelara gawe uripe warga ketula-tula.
Ora beda mbok Randha Dhahapan, pawongan wadon tuwa sing lola
tanpa dulur, nggo nyambung uripe sabendinane dheweke luru krowodan ing alas
kewan. Kewan kali kang nyisa ing sawedhing mbebegan. Kahanan kaya mangono
dheweke ora nggresula. Malah saya nyaketake marang Gusti Kuasa. “Duh Gusthi
paringana pepajar ing desa kula mugi-mugi inggal kalis saking prahara punika.”
Esuk-esuk mbok Randha menyang alas golek panganan. Nalika
lagi milang-miling ruh cahya cumlorot saka sak tengahing kali kanga sat. ing
batine tuwuh pitakon “Cahya apa kuwi, kok cumlorot kaya emas ?” banjur nyedaki
sumber cahya mau. Bareng dicedaki jebul sawijining keong Mas kang nyungsang ing
antara watu-watu kali. Keong banjur digawa mulih tekan ngomah dicemplungake
genthong.
Kaya biyasane, mbok Randha menyang alas nanging nganti meh
surup urung entuk krowodan dheweke banjur mulih ngelanthung ora entuk opo-opo.
Sakwise leyeh-leyeh ing emperan dheweke nyang pawon menawi ana krowodan kang
bias ganjel wetenge kang luwe. Dheweke kami tenggengen ngerti panganan kang ing
pawone. Batine kebak pitakon sopo sing ngeteri panganan kuwi. Ing saben dina
sak bacute saben mulih ko alas pawone wis cumepak panganan. Mula kanthi
sesideman dheweke ndedepi sapa kang mlebu ing pawone.
Mbok Randha kaget ora kinara. Saben ditinggal lunga Keong
Mas mau metu saka genthong malih dadi putri kang ayu. Mbok Randha banjur nakoni
sapa sejatine putri ayu kuwi.
“Nduk wong ayu sliramu iki sapa kok nganti kedarang-darang
ing alas lan jilmo Keong Mas ?”
“Yung aranku Candrakirana, aku iki garwane Raja Inukerta.
Raja ing Jenggala.”
“Lho kok nganti dadi Keong Mas lan tumeka alas Dhadapan kuwi
larah-larahe kepiye ?”
Dewi Candrakirana banjur njlentrehake menawa ing sakwijining
dina dicidra Raja Jin Sakti kang kareb ngepek garwa. Ananging dheweke ora gelem
nuruti karepe Jin. Jin muntab, Dewi Candrakirana sinebda dadi Keong Mas banjur
diguwang nyang kali, adoh saka kraton Jenggala. Wekasane ora bisa ketemu karo
garwane Inukerta. Anehing kahanan nalika kecemplungan Keong Mas kaline dadi
asat. Asate banyu jalari Keong Mas nyungsang ing watu nganti nemahi tiwas.
Bejane ditemu lan diopeni Mbok Randha Dhadapan.
Mula kuwi yen supaya aku ora konangan Raja Jin aku tak
ndelik neng kene anggepen aku anakmu dhewe lan wenehana aran Limaran. Lagi
saktengahing rerembugan, ana swara lanang di dhodog Mbok Randha banjur mbukakne
lawang. Dhayoh kang sandangane nuduhake punggawa kraton, crita menawa dheweke
diutus Raden Inukerta supaya njaluk banyu kang diwadahi bokor kencana.
Nampa kendhi pratala kang diwadahi bokor kencana, Raden
Inukerta sauwat kaget amargi kelingan ora ana liyane sing kagungan kendhi
pratala diwadahi bokor kencana kajaba Dewi Candrakirana. Raden Inukerta banjur
ngajak para punggawa bali nyang Dhadapan nemoni Limaran. Eeeba bungahe Raden
Inukerta ketemu Limaran kang sejatine garwane dewe Dewi Candrakirana kang wis
suwe ilang. Ketemune Raden Inukerta karo garwane dibarengi udan deres ing desa
Dhadapan. Tekane udan wise pageblug ing desa Dhadapan. Kali bali mili, tlaga
agung, desa dadi reja. Kabul panyuwune Mbok Randha Dhadapan.
TUGAS
BAHASA JAWA
DONGENG
“KEONG MAS”
DENING
:
CHRISTINA
ZELA A
09/X1
Berkunjung lagi ya,
Jangan Lupa .... http://aakkuucintaindonesia.blogspot.com
Matur suwun ...
ReplyDeleteSami-sami :-)
ReplyDeletenuwun bgt
ReplyDeletenggih, sami2 :D ...
ReplyDeletematur suwun sampun mriki :-)
matur nuwun sanget nggeh...
ReplyDeleteinggih sami2
ReplyDeletematur suwun, sampun mampir :-)
penganggite sinten
ReplyDeleteNN (No Name)
ReplyDeleteSAE DIK...MATUR NUWUN
ReplyDelete